IKONA BUŁGARSKA I GRAFIKI Z OKRESU ODRODZENIA W GALERII BIK

Z okazji Dnia św. Jerzego – święta narodowego w Bułagii, 6 maja 2015 roku w Galerii Bułgarskiego Instytutu Kultury została otwarta wystawa „Ikona Bułgarska i grafiki z okresu Odrodzenia". Naszymi gośćmi byli Kurator Ivo Maslarski, Dziekan Okręgu Warszawskiego ks. protoprezbiter Anatol Szydłowski, chór Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie oraz przedstawicieli Ambasady Republiki Bułgarii.

Grafika o tematyce religijnej z okresu Odrodzenia Narodowego to odbitka z grawiury wykonanej z drewna lub metalu. W XVII-XIX wieku takie grafiki były wykonywane głównie w monastyrach Góry Świętej i Jerozolimy, i przywożone były na ziemie bułgarskie podczas pielgrzymek. Stanowi to pierwszy kontakt Bułgarii ze sztuką graficzną.  

W okresie Odrodzenia Narodowego rozwój handlu sprzyjał drukowaniu odbitek nie tylko na Górze Świętej, ale również w Wiedniu, Belgradzie, Budapeszcie i Moskwie. Większość odbitek drukowanych poza Bułgarią to unikaty, gdyż robiono je w niewielkich ilościach. Na początku XIX wieku rozpoczęto produkcję odbitek w klasztorach i centrach rzemieślniczych. Centra wykonania były również miejscami dystrybucji tych dzieł. Wśród nich można wyliczyć monastery: Trojański i Rylski oraz miasto Samokow – ośrodek ikonografii i snycerstwa.

W tym mieście w roku 1828 Nikoła Karastojanow założył pierwszą bułgarską drukarnię, gdzie w ciągu prawie 60 lat wydrukowano wiele książek i odbitek. Wykonanie tych dzieł z czasem przybiera kształt nie tylko rzemiosła, którym zajmują się całe rodziny, ale także formę procesu artystycznego i stwarzania sztuki.

Z dzisiejszego punktu widzenia należy docenić nie tylko walory artystyczne tej sztuki chrześcijańskiej, ale również i jej znaczenie narodowe dla epoki odrodzeniowej, ocenianej jako czas duchowego przebudzenia się bułgarskości.

Kolekcja ikon w Galerii Bułgarskiego Instytutu Kultury zawiera wzorce chrześcijańskiej sztuki wizualnej i ich interpretacje, wykonane w klasyczny dla ikonopisarstwa sposób – na drewnianym podłożu, gruncie klejowym, złocone i malowane temperą.

Stylistyka bizantyjska, mająca wpływ na sztuki całego świata prawosławnego, ukształtowała szkoły ikonopisarskie na Bałkanach. W późniejszym czasie, malarze samokowskiej szkoły, założonej około roku 1800 przez Christa Dimitrowa, ulegli wpływom zachodnioeuropejskiej szkoły malarskiej. Artyści wykorzystywali srebro, odradzali zapomniane techniki ikonograficzne, wykonywali grafikę na złocie.    

Autorami ikon są: Vanya Sapundzhieva, Desislava Getova, Desislava Ivanova, Zornitza Ivanova, Yordanka Karalamova, Tsvetelina Maksimova i Petar Papukchiev.

Wystawa czynna do 20 maja 2015 roku.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *